Kızındaki iyileşmeyi anlatan, Dawn Wiley'in hikayesi
Kaynak: GAPS Stories, Medinform Publishing, İngiltere 2012
Yaşanan Psikiyatrik ve Fizyolojik Hastalıklar: Epilepsi, Dravet sendromu (bir tür çocukluk epilepsisi), uzun süreli antibiyotik kullanımı, böbrek reflüsü
Kennedy May Wiley, 13 Mart Perşembe günü, sabah saat 3.38’de bu dünyaya gözlerini açtı. Böbrek reflüsüyle doğdu ve doğduğu gün antibiyotiklere başladı. Bu problemlerin başlama noktası olabilir de, olmayabilir de; ancak ben öyle olduğuna inanıyorum. Bu ilaç tedavisine başladıktan üç hafta içinde, çok kötü bir bebek aknesine yakalanmaya başladı. Bana bunun normal olduğu söylendi. Şimdi inanıyorum ki, bu normal değildi ve bu, küçük bedeninin bağışıklık sisteminin antibiyotiklerle bastırıldığının ve toksik yüklenme altında olduğunun ilk işaretiydi. 2 aylıkken yapılan check-up sonucuna göre ona iki ay aşı ve daha ağır antibiyotikler verildi. Dört aylıkkense, daha çok aşı verildi ve antibiyotikleri bırakabileceği söylendi. Antibiyotikleri bırakır bırakmaz, geceleri uyuyamaz oldu ve hemen asit reflüsü geliştirdi; bunlar bedeninin tam potansiyelde çalışmadığının başka bir göstergesiydi. İki aylıkken, kulak enfeksiyonları başladı ve antibiyotiklere geri döndük. Üç ay içinde dört kez kulak enfeksiyonu oldu.
Dr. Natasha Campbell-McBride; “Gut and Psychology Syndrome” (Bağırsak ve Psikoloji Sendromu) adlı kitabında şöyle diyor: “Antibiyotiklerin, bağışıklık sistemi üzerinde doğrudan hasar verici etkisi vardır, bu kişiyi enfeksiyonlara karşı daha hassas hale getirir ve bu da daha fazla antibiyotik kullanımı ve daha fazla enfeksiyon kısır döngüsüne yol açar.” Fakat biz, enfeksiyon ve sindirim konularının (örneğin reflü) döngüsündeydik ve sağlıksız bir çocuğu aşılamaya devam ettik. “Aşı üreticileri aşıları, bu aşılara tahmin edilir bir şekilde tepki verecek normal bağışıklık sistemi olan çocuklar için üretmektedir. Ancak modern yaşam şekli olan modern toplumumuzda, çocukların artan bir yüzdesinin normal bir bağışıklık sistemi olmadığı ve aşıya beklenen tepkiyi veremeyeceği bir duruma hızla geçiyoruz. Bunların bazılarında çocuk aşıları, epilepsinin başlangıcını getiriyor. Bu, aşıların değil; çocuğun bağışıklık sisteminin karar verici faktör olduğu durumdur.” Dr. Natasha Campbell-McBride, “Gut and Psychology Syndrome” (Bağırsak ve Psikoloji Sendromu).
26 Aralık 2008’de, DPT (Difteri, Boğmaca,Tetanoz) aşısını olduktan sekiz gün içerisinde Kennedy, 40 dakikalık bir nöbete girdi. Üç yıl sonra, Dravet sendromu teşhisi kondu ve Kennedy’nin 63 nöbeti olmuştu. Sayısız doktordan aldığımız tek cevap, ilaç tedavisiydi ve günde beş kez nöbet geçirmesinin ardından ilaç tedavisini denedik. Ancak ilaç tedavisindeyken letarjikti ve ölü gibiydi, onu öyle görmeye katlanamıyordum. Kocamla ben, nöbetlerle başa çıkmayı tercih ettik. Kennedy için alternatif tedavileri araştırdık. Sonunda, Dravet sendromuyla ilgili Amerika’daki en iyi uzmanı ziyaret ettikten sonra onun tek cevabı, üç ilacın bir kokteyli oldu.
Tamamen güvenimizi alternatif terapilere dayandırmıştık. Çok farklı yaklaşımlarımız olmuştu ama sonunda işe yarayan GAPS Diyetiydi ve o doğrudan SKD (Spesifik Karbonhidrat Diyeti)’ye dayanmaktaydı. Bir gecede, Dr. Natasha Campbell-McBride’ın web sitesinde okuyabileceğim her şeyi okudum ve ardından hemen Gut and Psychology Syndrome (Bağırsak ve Psikoloji Sendromu) kitabını sipariş ettim. Bir haftadan az bir sürede kitabı adeta yuttum ve ardından Elaine Gottschall’ın Breaking the Vicious Cycle (Kısır Döngüyü Kırmak) adlı kitabını okudum. Elaine’in kitabı ilgimi çekmedi çünkü gerçekten epilepsiyi konu almıyordu ama Gut and Psychology Syndrome (Bağırsak ve Psikoloji Sendromu) adlı kitabın son çıkan yeni baskısında bir epilepsi bölümü var. İşte yakalamıştım. Parçalar bir araya gelmeye başlamıştı. Her şey anlamını bulmaya başlamıştı. 17 Mart 2011’de, Kennedy için SKD (Spesifik Karbonhidrat Diyeti)’ye başladık. Birkaç ay içinde, GAPS Diyetine geçiş yaptık. Kennedy için bu beslenme yolculuğuna başladığımızdan beri hayatımız oldukça değişti. Kennedy, haftada en az bir kere nöbete girerdi. Nöbetleri her tür şeyle başlayabilirdi; bazen başlatan sebebi bilemezdik bile. En büyük başlatıcılar; hastalık, ısı ve bitkinlikti. Artık nöbetleri neredeyse sona erdi. GAPS gerçekten bir mucize! Kennedy’nin korkunç bir bağışıklık sistemi vardı. Sürekli alerjisi olurdu ve yılda en az bir kere kesin solunum yolu enfeksiyonuna yakalanırdı. GAPS Diyetine başlar başamaz bu alerjiler kesildi ve geçen sene yakalandığı her hastalık kısa sürdü ve bir gün içinde geçti. Bu, Kennedy’de gördüğümüz en büyük değişiklikti. Kennedy daha önceleri vücudunun sıcaklığını artırabileceğinden, dışarıda hiçbir şey yapamazdı. Bu geçtiğimiz yılda bir ay boyunca Kennedy’nin ısıya karşı hiçbir nöbeti olmadı. Amigo takımına ve futbol takımına katıldı, ata binme dersleri aldı ve dışarıdaki tüm eğlence ve aktivitelere katılabiliyordu. Kısa hayatında ilk kez, çocuk olmanın keyfini gerçekten deneyimleyebiliyordu. Bu kolay bir yol olmadı ve bu yere varabilmek için çok fazla klasik tıp tavsiyesine karşı gelmek zorundaydık. Aldığımız en tartışmalı kararlardan biri, Kennedy’i anti-epilepsi ilaçlarına DEVAM ETTİRMEMEKTİ. Biliyorum ki kızımızın bugün iyi olmasının en önemli sebebi, bu ilaçları bırakması.
Artık Kennedy tamamen normal bir çocuk!
Dr. Natasha Campbell McBride'ın yorumu: “Dravet sendromlu çocukların genellikle anti-epileptik ilaçlara karşı zayıf bir tepkisi vardır ve doktorlar; bu çocukların hasarlı zihinsel ve fiziksel gelişimi olmasını beklerler. Küçük Kennedy May, normal bir şekilde gelişiyor ve çok mutlu yoğun bir hayatı var! Dawn Wiley’in, Kennedy’nin sağlığı ile ilgili güncellemeler yaptığı bir web sitesi var: www.homefoodheals.com. Burada, yaşıtı çocukların yaptığı tüm normal şeyleri yapan bu güzel küçük kızın video’larını görebilirsiniz. Teşekkürler bu harika çalışma için Dawn, ve dünyanın senin deneyimlerinden öğrenmesine izin verdiğin için!”
